» Zmarli koledzy » Jerzy Marian Pikul
Jerzy Marian Pikul urodził się w 1946 r. w Łubnicach koło Połańca, woj. świętokrzyskie - zmarł 23 czerwca 2016 r. w Tychach.
Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Tarnowie, oraz 2-letnie Studium Ekonomiczne w Olkuszu, a po przyjeździe w r. 1970 na Śląsk, studiował w Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Pracował między innymi w Państwowej Inspekcji Handlowej, Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Tychach oraz w Kuratorium Oświaty w Katowicach.
- Jako poeta debiutował tomikiem
- "Między brzegami" wydanym w r. 1980 przez Związek Literatów Polskich.
- Następnie Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza w Warszawie w r. 1986 przedstawiła jego poezje w tomiku "Uciekaj bracie z Babilonu".
Wdał ponadto:
· " Noc poetów" - P.M. Katowice 1992
- " Ballada o świecie" - Wyd. Antropos Tychy 2000
- " Małe wątpliwości" - Wyd. Miniatura Kraków 2008
- " Dumka o Trzeciej Rzeczypospolitej - Wyd. Miniatura 2012
- tomik pełen żarliwej krytyki transformacji ustrojowej i gospodarczej
- „Świat Jezus i my" - Wyd. Miniatura Kraków 2014
- tomik składający się z wierszy konfesyjnych, mówiących dużo o życiu osobistym autora.
- "Piosenka o władzy sprawiedliwej" - Wyd. CYMELIA Jasło 2016
- "Gorączka błota" - Wyd. CYMELIA Jasło 2016
**************************************************************
W latach siedemdziesiątych należał do grupy poetyckiej "Symbol". Pisał także aforyzmy, które zostały opublikowane w tomie:
"Inwencje" - Wyd. Miniatura w Krakowie w r. 2008.
Wiersze drukował w takich pismach jak: Zielony Sztandar, Tygodnik Kulturalny, Poglądy, Przemiany, Wieści, Gość Niedzielny, tyskie Echo. Był wyróżniany w licznych konkursach poetyckich w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Od roku 1976 drukował także prozę, którą prezentowały takie pisma jak: Tygodnik Kulturalny, Tak i Nie, Wiadomości Kulturalne, Akcent, Wieści, miesięcznik Śląsk. Łącznie opublikował kilkadziesiąt opowiadań, które dotychczas nie ukazały się w książce. Zajmował się także twórczością satyryczną, którą drukowały Wieści, Sport, tyskie Echo, Angora.
W poezji i prozie absorbowały go głównie motywy krótkotrwałości ludzkiego istnienia, absurdu przemijania, przypadkowości i nieograniczonej ilości ludzkich postaw i poglądów, uniemożliwiających stworzenie harmonijnego świata, triumfu zła, tragiczności ludzkiego losu, na którą nie ma lekarstwa. Był członkiem Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego.
Mieszkał w Tychach
|